Hypertrofisch litteken
Een hard, dik, zeer gespannen litteken. Het is vaak verkleurd (wit of rood) en verheven boven de normale huid. Hypertrofische littekenvorming wordt veroorzaakt door een overdadige, ongestructureerde vorming van collageenweefsel na huidbeschadiging.

Atrofisch litteken
Atrofische littekens zijn meestal soepel, rekbaar, dun en zacht maar ook dikwijls glanzend en daardoor meestal storend voor de patiënt.

Keloïd
Keloïd is de meest extreme vorm van littekenweefsel waarbij fibroblasten ongestructureerd worden gestimuleerd. Van alle littekens zijn deze het moeilijkste te behandelen. De aanleg voor keloïdvorming is vaak genetisch bepaald maar kan ook door andere oorzaken ontstaan. Keloïd moet altijd chirurgisch behandeld worden.

huidverkleuringen
Verkleuringen van de huid kunnen ontstaan door het aanbrengen van huidtransplantaten, diverse vormen van bestraling, inname van medicatie en hormonale storingen.

  • Microdermabrasie
  • Mixto SX behandeling
  • Dermatografie
  • Intracicatriciale keloïdectomie

Tijdens een consultatie bij een gespecialiseerde arts wordt het litteken geanalyseerd en wordt er met de cliënt besproken welke behandelmethode of combinatie van behandelmethodes het beste resultaat kan geven.

Het aantal behandelingen hangt af van de ernst en/of de diepte van het litteken. Normaliter zijn een zestal behandelingen nodig.

Na de behandeling worden de littekens opmerkelijk soepeler.
Optisch kan men vaststellen dat de zichtbaarheid van de littekens met 60% afneemt.
In realiteit komt het erop neer dat het litteken niet meer als storend wordt ervaren door derden.